donderdag 2 maart 2006
Dit "leeft" er vandaag........
Laatst heeft er in de krant een artikel gestaan, wat mensen allemaal op internet vertellen. En hóe ver zoiets kan gaan. Wat houdt een mens nog privé en wat exposeert een mens?En waarom via internet, komt dat omdat er op een andere manier geen contacten zijn?Omdat ik ook nog maar kort deze web-log heb, heb ik ook wel van die gedachten gehad. In praktijk komt het er toch op neer, dat ik het zo luchtig mogelijk houd, en zeker geen dingen moet plaatsen waarvan ik zelf vind, dat ik die hier niet neer kan zetten.Gelukkig kan ik heel veel andere dingen, waar ik hier niet over schrijf, met anderen delen!Maar nu wil ik het volgende toch noemen.Al een tijdje volg ik een web-log van iemand, die acute leukemie heeft.Op de manier waarop, heb ik de grootste bewondering. Niet om te "etaleren", maar eerlijke, oprechte verhalen, en wat er allemaal gebeurt. Een grote dosis moed en kracht en optimisme!Het ging een tijdje niet goed. En nu heeft haar moeder op de log verteld, dat ze gisteren is overleden.Misschien zijn er intussen al 300 reacties op dit bericht, dat voor velen als een schok kwam! Ook heel veel van mensen, die nooit reageerden, maar nu hun meeleven willen vertellen.Heel bijzonder! Iemand, die je niet persoonlijk hebt gekend, en waar tóch onwillekeurig een meeleven is ontstaan.Ik hoop voor de familie, dat deze vele reacties tot troost mogen zijn, en dat ze de kracht zullen hebben/krijgen, om verder te gaan.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Ja Fenny, dat zijn dingen die je erg kunnen raken he. Als je zo'n weblog volgt gaat er toch een band ontstaan en schrik je en ben je verdrietig als er zo'n overlijden is. Je hebt meegeleefd.
BeantwoordenVerwijderenIk herken ook het idee van: wat zet je nou wel of niet op je weblog. Ik weet dat ik er tamelijk ver in ga, maar voor mij voelt het zo goed. Het voelt niet als etaleren maar als de dingen een plaats geven en energie en kracht krijgen uit de reacties. Bij mij kwam alles ineens bij elkaar. Gedichten maken, tekeningen maken, bezig zijn met internet, creatief en actief zijn. En daarnaast verwerken van mijn persoonlijke verdriet. Het bijhouden van mijn weblog, de afgelopen vier maanden, heeft me daar ontzettend bij geholpen.
Ik hoop met jou mee dat de familie van deze overledene kracht en moed heeft om dit verlies te dragen. Eigenlijk weet ik wel zeker dat ze troost vinden uit alle reacties.. dat is zo warm en doet zo goed..
Veel liefs van Dietske
ja, er is zeker wel wat goeds aan het webloggen, ten eerste doe je er jezelf zoveel goeds mee en ten 2de is een nader er ook blij mee, je kiest zelf uit of je iemand wilt volgen of niet, je weet zelf of het klikt met iemand of niet. in het geval van tineke, weet ik zeker dat de fam. er erg veel troost aan heeft, aan de vele ractie's en ook tineke haalde veel steun aan alle praatjes. webloggen is zo gek nog niet! fijn weekend. gr limmie.
BeantwoordenVerwijderenHet web-loggen is zeker de moeite waard. in het begin denk je vaak; zal ik dat wel plaatsen, wat zal een ander wel niet denken, maar gaandeweg krijg je "vaste kijkers" en je leert ze kennen. Ik vind je web-log heel mooi ook de kop is erg mooi. Ik geloof dat we best wat overeenkomsten hebben, ik zet je even onder m'n favorieten :D
BeantwoordenVerwijderen