Stick out your neck

De vorige log is een leuk plaatje van Leendert Jan Vis.De giraf deed mij denken aan het grote plezier dat ik had met twee collega's, die vorig jaar op studiereis gingen naar New York.Ik ben twee keer in New York geweest, en noem die naam, en ik sla direct op tilt! Zó geweldig!Zo was ik ook superenthousiast aan het vertellen. Als eerste vertelde ik, hoe je als toerist in New York loopt. En dat is met je hoofd omhoog, je achterhoofd zo ver mogelijk op je rug, een stijve nek creërend: je blíjft er omhoog kijken naar die wolkenkrabbers.Toen ik het voordeed, moet ik er nogal lachwekkend hebben uitgezien, want ze brulden van het lachen! En zonder dat ik het wist, bedachten ze een bijnaam voor mij: "Nekje". Toen zij in New York waren, ontdekten ze, hóe gelijk ik had! Ze stuurden mij er een mailtje over!En op een dag, bezochten ze een NewYorkse school. En ineens zagen ze iets op de muur, wat hen spontaan in luid lachen deed uitbarsten: Zie de foto, die ze mij óók toestuurden.Ze moesten aan alle studiegenoten uitleggen, waarom nu deze muurtekening zo'n uitwerking op hen had. Wie weet, hoe wereldwijd mijn "nek-verhaal" verteld wordt, als het over New York gaat.Ik heb ze bedankt: ook al was ik niet lijfelijk opnieuw in New York, iedere dag ben ik in hun gedachten geweest, en dus tóch een beetje in New York!En er is een blijvende link tussen een giraf en New York!