Schoolreisje

Drie hele drukke dagen: voordeel: ze vliegen om en ik kan nu dus eigenlijk zeggen dat ik anderhalve week vakantie heb! 12 juni ga ik weer aan het werk! Wat een luxe, hè! Ik ga me niet vervelen hoor, want omdat de laatste zes schoolweken erg druk zijn, doe ik alvast het één in ander in de vakantie!

Vandaag dus het schoolreisje! We hebben het niet helemaal droog gehouden. We hadden ons schoolreisje in eigen dorp, op een camping. Met de benenwagen in een lange rij er naar toe. De kinderen hebben er naar hartelust gespeeld. Hoofdzakelijk buiten, en binnen konden ze geschminkt worden, kleuren en lekker zingen en dansen onder gitaarbegeleding. In verband met privacy plaats ik nooit foto's van school, maar voor deze kan ik wel een uitzondering maken: hier is niemand op te herkennen.

We kunnen terugkijken op een geslaagde dag! TOP !

En dan nu een note voor de mensen, vooral in de onderwijswereld: het rugzakje.
Wel, niet alleen kinderen kunnen met een rugzakje binnenkomen, óók leerkrachten, waaronder ikzelf!

Ik had mijn fototoestel uit mijn rugtas gehaald. Toen we van de kantine naar buiten gingen, bedacht ik, dat ik mijn rugzak nog mee moest nemen. Ik vroeg me al wél direct af, wáár ik hem had neergezet! Ik riep naar een collega, dat ik mijn rugzak nog moest zoeken binnen. En wat kreeg ik van haar te horen? "Die heb je op je rug!!!!!!!!!!"

Tijd

Bedankt voor jullie reacties op onze nieuwe aanwinst.
We zijn er blij mee: zo hebben we tegelijkertijd de tijd om bezig te zijn met de computer. Het néémt tijd, om je te verdiepen in aansluiting van router, beveiligingsinstellingen, er mee leren omgaan........
In onze vrije dagen hebben we de tijd besteed om hiermee bezig te zijn. Verder ook weer gebruikt als vrijetijdsbesteding, wat surfen op internet.
En er is nog al wat tijd gaan zitten in werk voor school en kerk. Afijn: we hadden er de tijd voor! Maar wat vlíegt de tijd! Vandaar dat ik nu een klok op mijn weblog heb. Zo zie ik in één oogopslag of het tijd is om te stoppen, of te eten, of naar bed te gaan ......
En óók die klok plaatsen, zonder een titel daarbij. Gelukkig kreeg ik de goede tips op versie2-weblog!.

Ik heb een tijd zitten knutselen: ineens worden de reacties die geplaatst worden gecentreerd. Ra, ra, hoe kan dat? Ik wil ze weer gewoon links uitgelijnd hebben!
Maar daar heb ik, denk ik, meer tijd voor nodig, én er zít al heel veel tijd in!

De komende dagen zal ik geen tijd hebben om me in web-logland te begeven: werken, vergaderen en woensdag op schoolreisje. HOOP OP DROOG WEER!

Vanavond had ik een prachtige tijd! Ik was vooral ook een trotse moeder! Marjolein was gevraagd om te zingen in een evangelisatiedienst. Het koor dat in eerste instantie zou komen, kon niet optreden. Marjolein heeft er een zangvriendin bijgevraagd (ze zingen ook in musicals). Ze zongen samen met het orgel en het klónk toch mooi....... Ze kregen geweldige reacties en het zal vást niet bij deze ene keer blijven....... Ik kan het nog beluisteren op de site van de kerk. (link in linkerkolom)

En ik ben ook trots op Franciska, die vandaag weer uit New York is thuisgekomen. Zij en Johan zullen het nog wel even moeilijk krijgen met het tijdsverschil, de jetlag. Ik ben trots op Franciska, omdat zij in New York met een collega,  op het congres  een workshop heeft geleid!

O en wat ik in mijn zoektijd ook nog heb gevonden: als je niet wilt dat je na een 'enter' een lege regel krijgt, dan moet je 'shift' en 'enter' tegelijk intoetsen!

De komende tijd ben ik dus even ergens anders bizzy!

Uitbreiding

L (EVEN)

Vrouw Holle

Er was eens een vrouwtje dat zichzelf voorbij liep.

En dat is een heel erge ziekte.

Als ze 's morgens opstond, dacht ze aan ‘s middags.

En als ze ‘s middags aan tafel zat, was het weer: “Wat zal ik vanavond eten?"

En als ze dan eindelijk 's avonds naar bed ging, lag ze weer te piekeren over wat ze de volgende dag allemaal zou gaan doen.

Telkens als ze op straat liep, liep ze zo hard dat de mensen zeiden : "Die loopt zichzelf voorbij .....die daar vergeet te leven!”

Het vrouwtje sprak ook de hele tijd met zichzelf.

Om met anderen te praten, daar had ze geen tijd voor.

Ook dat hoorde bij haar ziekte: Ik moet nog even …… Laat ik gauw eens even ….. Ik kan nog net even ...

Nu woonde er in dat land een wijze dokter.

Toen hij dat vrouwtje zag en zo hoorde praten, zei hij : "Beste mevrouw, u bent heel erg ziek en ik weet wat u mankeert."

"Zeg het dan maar gauw, dokter”, zei ze, "want ik moet nog vlug even....”

"Zie je, daar heb je je ziekte weer", zei de dokter, "jij bent zo haastig, jij laat telkens weer de "L" liggen.”

"Wat laat ik liggen?”, vroeg ze.

"De “L", zei de dokter.

"Zet de "L" steeds voor "EVEN" en vanzelf word je beter en ga je anders leven."

"Goed dokter, ik zal het doen", antwoordde ze en weg was ze weer.

Maar telkens als ze de “L" voor “even" zette, schrok ze wakker.

Ik kan nog net L  EVEN...

" Ze plofte in de stoel en zei zacht …….

"Kan ik nog wel even... nog wel "Leven?"

En vanaf dat moment wilde ze vaker bij dingen stilstaan.

Ze hoefde niet steeds overal naar toe te rennen en altijd op pad te zijn. Ze genoot er ook van eens rustig te zitten.

Ze liep zichzelf niet meer voorbij. 

Ze had een huis van binnen gevonden en wie dat vindt, wordt heel rustig.

Met dank aan de leidster van de workshop, die me dit verhaal heeft gemaild!

Sinterklaas?

Woensdagavond zijn we na een héle lange tijd maar weer eens naar de film geweest! Dat blijkt wel uit het feit, dat we nog een sinterklaascadeautje hadden liggen van 5 december 2004: twee bioscoopbonnen. Direct maar een lange film en de moeite waard! Ik heb met verbazing ervaren, hóe stil het is in de bioscoopzaal, écht vol, en tijdens de film geen enkel geluid, behalve af en toe uitlatingen van schrik!

Verder heb ik een dag meegemaakt met workshops en lezingen, over het bewegen van kinderen. Ook deze: Rust roest: innerlijke rust juist niet. (Een tegenhanger voor het bewegen)

Een aardig verhaal dat verteld werd is me bijgebleven. Het ging over vrouw Hollen, die altijd druk in de weer was, bezig met van alles en nog wat: Nog even de was in de wasmachine doen, gauw nog even stofzuigen, tussendoor even een boodschapje, en nog even  bij iemand koffiedrinken........ Toen kreeg ze klachten, en ging naar de dokter. Ze vertelde wat er aan de hand was, en dat ze nu even tijd had om bij hem langs te komen. De dokter kon al snel de diagnose stellen, en vertelde haar dat ze ernstig ziek was. Ze vergat steeds L. Ze keek de dokter niet begrijpend aan.

Hij gaf haar het volgende advies. Steeds als ze dacht of sprak over 'even', moest ze daar de ' L ' voor plaatsen.

En nu ben ik nét die pakkende laatste zin vergeten: maar inplaats van 'even' veranderde ze haar doen en laten in leven!

ONLINE

God is altijd online op het wereldwijde web. Bij hem is er nooit storing en zijn server is nooit bezet. Met God chatten is altijd mogelijk. Het contact is levensecht. De verbinding is draadloos. Ook zonder computer kun je bij Hem terecht.Hackers kunnen niet storen. Gods firewall werkt altijd correct. Je zult hem wel zelf moeten installeren.Dan is jouw verbinding perfect. Gods computer zoekt heel het net af om te verbinden met jou en mij. We mogen gratis downloaden en virussen zijn er niet bij. De beste programma’s kun je bij Hem krijgen, Dan loopt je computer als een trein. En mocht je harde schijf crashen, Dan is God voor jou altijd online. Hij heeft geen wachttijd en geeft goede adviezen. Hij heeft zelfs een handleiding gemaakt. Als je die gebruikt als een leidraad voor je leven, Dan wordt jouw (levens)computer nooit meer gekraakt.

Computerrecht

30 jaar geleden, leuk ook dat jullie daar reacties op gegeven hebben! De één een kleuter, de ander een puber, enz.!

En natuurlijk iedereen van harte bedankt voor de felicitaties!

's Ochtends waren we in de kerk voor de bevestiging van onze taak als scriba, en 's middags hadden we visite om met zijn allen onze trouwdag te vieren. We zijn goed in de bloemetjes gezet, vooral ook voor buiten, en dat geeft heel wat fleur en kleur in de tuin!  En ons "grootste feest" hebben we al gevierd met het hele gezin, onze vakantie op Lesbos!

Ik heb te maken met extra bezigheden voor mijn werk, en onze nieuwe taak is al ingegaan, dus Andries heeft het verdere computergebruik voor vanavond opgevraagd. Morgen is hij naar de eerste vergadering, ik blijf thuis, en ga dan achter de computer voor schoolwerkzaamheden!) Ik weet niet, of we het nog wel lang zullen uithouden met één computer!

(Óf: na 30 jaar gaan we nu ruzieën over ons computerrecht!)