Het westen van Lesbos

Nu zijn de spannende verhalen op, hoor!Voor de woensdag hebben we ons opgegeven voor een bustocht over het westen van Lesbos. Zo kwamen we bij het Lemonas-klooster, waar mijn haren ietwat van overeind gaan staan: de monnik Ignatios heeft vroeger bepaald, dat er géén vrouwen in de kerk mogen komen, en tot nu toe werd deze regel nog altijd gehandhaafd. Alleen de mannen mochten in de kerk naar binnen!Tijdens deze bustochten gaat er ook altijd een griekse staatsgids mee. Dit is verplicht, zij worden hier voor opgeleid, en Eva, kon werkelijk in perfect engels heel veel aan ons vertellen. De host van Sunweb was er ook bij, en hij heeft ons heel veel over de geschiedenis en cultuur in de bus verteld.We kwamen ook in een klein bergdorpje, waar de tijd leek stil te staan. De steegjes nóg steiler dan in Molivos! We kwamen bij een kapper: in een museum heb ik nog nooit zo'n oud voorbeeld van een kappersstoel gezien. Jammer genoeg hebben we daar geen foto van! En als je mensen ziet, dan zijn het oude mensen. En dan denk ik aan de oude mensen die ik in eigen dorp zie, achter een rollator (die daar niet gebruikt kan worden!). Krijgen deze mensen op Lesbos geen gewrichtsklachten? (Dubbelklik op de foto voor meer foto's!)Wij hadden ons veel voorgesteld van het versteende woud, dat ongeveer 15 miljoen jaar geleden versteende als gevolg van een vulkaanuitbarsting. Aan een woud denk ik toch aan héél veel bomen.Nou, een enkele dus. En om te zorgen, dat door weersinvloeden niet al te veel schade aan dit versteende hout (en dat is toch werkelijk wel uniek!) optreedt, was er veel verpakt in plastic! (Ach ja, ook hier was het seizoen nét begonnen, en waren ze nog niet klaar voor de toeristen!We zouden nog naar een badplaats gaan, maar aangezien daar nog niets geopend was, werd hier van afgeweken, en gingen we naar Sigri, een piepklein havenplaatsje. Intussen was er een hele koude harde noordenwind opgestoken: we konden dus niet op een terrasje lunchen: dan maar binnen.We kregen de kaart, en er werd uitgelegd, dat ze nu nog niet alles van de kaart hadden, en er werd opgesomd, wat wél kon: o.a. verse tonijn.De tocht ging in haarspeldbochten over smalle wegen, met prachtige uitzichten! En een pluim voor de chauffeur. De bus paste echt héél precies door een smal straatje. Een oud vrouwtje moest op het inpandig stoepje van de deur staan!En weet je, wat je na zo'n tocht 's avonds héél goed kunt? ........... sláááááááápen!