Drie hele drukke dagen: voordeel: ze vliegen om en ik kan nu dus eigenlijk zeggen dat ik anderhalve week vakantie heb! 12 juni ga ik weer aan het werk! Wat een luxe, hè! Ik ga me niet vervelen hoor, want omdat de laatste zes schoolweken erg druk zijn, doe ik alvast het één in ander in de vakantie!
Vandaag dus het schoolreisje! We hebben het niet helemaal droog gehouden. We hadden ons schoolreisje in eigen dorp, op een camping. Met de benenwagen in een lange rij er naar toe. De kinderen hebben er naar hartelust gespeeld. Hoofdzakelijk buiten, en binnen konden ze geschminkt worden, kleuren en lekker zingen en dansen onder gitaarbegeleding. In verband met privacy plaats ik nooit foto's van school, maar voor deze kan ik wel een uitzondering maken: hier is niemand op te herkennen.
We kunnen terugkijken op een geslaagde dag! TOP !
En dan nu een note voor de mensen, vooral in de onderwijswereld: het rugzakje.
Wel, niet alleen kinderen kunnen met een rugzakje binnenkomen, óók leerkrachten, waaronder ikzelf!
Ik had mijn fototoestel uit mijn rugtas gehaald. Toen we van de kantine naar buiten gingen, bedacht ik, dat ik mijn rugzak nog mee moest nemen. Ik vroeg me al wél direct af, wáár ik hem had neergezet! Ik riep naar een collega, dat ik mijn rugzak nog moest zoeken binnen. En wat kreeg ik van haar te horen? "Die heb je op je rug!!!!!!!!!!"
Conclusie: rammel er dus maar lustig op los!
Vroeger zei ik, omdat het hebben van contact zéker een levensbehoefte is van mij: "Ik wil nóóit zonder telefoon!"Nu heb ik dit moeten aanpassen: Kijk maar waar ik nú -koste wat kost-, niet zónder wil!Ik beleef ontzettend veel plezier aan het webloggen. Zie ook 
Het is zo een cadeautje van de hele klas geworden.Daarom hebben ook mijn duo-partner en ik een verhaaltje over onze moeder geschreven.Mijn moederIk herinner mijn moeder als een hele lieve zorgzame vrouw. Voor alle mensen om haar heen, en zeker voor ons als kinderen en daarbij de kleinkinderen.Ze was altijd bezig! Haar handen stonden nooit stil.Handwerken vond ze schitterend! En alles kon ze ook: naaien, breien, haken, borduren.......Toen ik hier op school begon, heeft ze in één week gordijntjes met poesjes er op, voor alle ramen van de klas gehaakt!Als aandenken aan haar, hangt in de klas een borduurwerk van haar met daarop het alfabet.Ze leefde altijd zó mee, als ik verhalen over de kleuters vertelde. Ik ben haar dankbaar, dat zij mijn voorbeeld kon zijn, om blij te zijn met alles wat je gegeven is, en om alle dagen te genieten!
Zaterdag kwam er met de post deze kaart van Franciska.Niet zelf geborduurd hoor, maar voor mij heel speciaal:Weer zo'n "verbinding"! (Ik heb over het borduren van mijn moeder gescrhreven, en nu kreeg ik (ze zeggen toevallig) een kaart in kruissteekjes!)
En Marjolein bracht vandaag van hen samen een prachtige plant in een mooie bak voor buiten.Ik geniet!
.... en of dit MIJN beeld van Maria is ..........Terugkijkend: wat hebben wij genoten van onze vakantie. We voelen ons gelukkig dat we met onze dochters en schoonzoon hiervan konden genieten! Als de kinderen eenmaal de deur uit zijn, dan komt het niet meer zo vaak voor, dat je met het hele gezin bij elkaar bent. En nú zelfs een hele week! Een geweldige belevenis, als viering van ons 30-jarig huwelijk, volgende week!
een muur van kratten!En ja, er heeft zich nog een verspreking voorgedaan:Dichtbij Molivos, in Eftalou, zijn thermale baden. Verspreking : terminale baden!
Deze foto:een knipoognaar
Ik weet zelf niet, hoe ik heb kunnen blijven zitten, maar ik had een hartslag vér boven normaal! De andere ezels waren intussen het goede pad opgegaan en ook de ezel die de heuvel was ingegaan, daalde weer af naar het pad. De groep viel sterk uiteen.Nu liep Maria met mij langs het randje, en achter mij een ezel met twee meisjes, 7 en 4 jaar. De meisjes begonnen te huilen. Hun ezel liep vreselijk dicht langs het randje en daarbij begon hun zadel scheef te hangen, richting diepte. Nou, en dÃt deed me pijn! Ik dacht: "Maria kan me wat: ik spring eraf!" En toen ben ik naast de ezel van de kinderen gaan lopen. Ik kon ze wat afleiden. Het jongste meisje was nét vier jaar geworden. Als ik dan denk aan vierjarige kinderen die voor het eerst op school komen, die huilen als mama weggaat: hoe moet een kind zich dan wel niet voelen op een wegzakkend zadel, boven een diepte, op een ezel, en papa en mama niet te zien, die al verder weg zijn?Daar kwam de eigenaar. Ik vertelde wat er aan de hand was. Hij trok aan een touw van het zadel om het beter vast te zetten........ en het touw brák!!!Provisorisch heeft hij wat anders zitten knopen, klaar! Het zweet stond op zijn voorhoofd, en één ding weet ik zeker: hij had het nÃet gemakkelijk om deze groep te begeleiden! En dan ook nog zo'n vrouw die zegt, dat dÃt toch niet kan, waarom er niet meer begeleiding is...... maar ja, de groep moet door! De groep kwam weer bij elkaar , maar Ãk had het bekeken: wie weet wat me nog meer te wachten stond! BekÃjk het maar! Ik kon het Andries nog zeggen, dat ik terugging! En zo verdween de ezelgroep, zij verder, en ik terug!(Morgen het slot van deze ezelstory!)
Eenmaal op de rug van Maria, liet Maria even zien wat zij kon: Langs het afrasteringsdraad, langs de betonnen paal ("Maria, ik heb een been naast jouw rug! Au!"), diagonaal tussen alle ezels en mensen door, en ik wist niet waar de rem van Maria zat! Ze stoof recht op een nietsvermoedende vrouw af. Ik kon alleen maar roepen: "Pas op", maar de vrouw had al een duw te pakken! Een man in het gezelschap vroeg aan mij: "Bent u zelf óók zo onrustig?"(Of is dit een vrouw waar pit in zit?) (Op de foto lijkt het dat ik als Dik Trom, achterstevoren op de ezel zit! Maar dát is gezichtsbedrog, hoor!)Toen iedereen op de ezel zat, werd het hek opengezet: Maria stond vooraan, en vertrok! Met in het kielzog nog één ezel met dame. De rest van de groep kwam langzamer op gang.Consternatie: een paar ezels volgden het pad niet, maar klommen de heuvel op, met als gevolg dat ze hun berijders verloren! Het is weer goed gekomen totdat, één ezel zich omkeerde en stokstijf bleef staan: geen zin vandaag? De eigenaar moest terugrennen en eigenhandig de ezel van de man omkeren.In mijn kopgroep van twee, overlegden we nog met elkaar: was dit wel verantwoord? Zo'n grote groep, en maar één ezelbegeleider? Die wél schreeuwde tegen de ruiters: "Don't shout!", of: "Stop the donkey!" : maar hoe? En waarom liep Maria steeds langs het uiterste randje, terwijl er ruimte genoeg was, midden op het pad?Intussen kwamen er wat meer ezels aansluiten. En toen kwam een splitsing: welke kant op?Maria volgde niet het pad naar rechts, maar liep richting boerenerf ..........Cliffhanger ...... wordt vervolgd...........
Het heeft toch nog wel wat voeten in de aarde, vóór we hier zullen aankomen op Lesbos!Op het werk leek het wel extra druk! Dinsdag een aaneengesloten tijd van 15 uur niet thuis geweest: gelukkig met een gezellige onderbreking bij de pizzeria!Kom je dan thuis, dan zijn er via de mail of post weer dingen gekomen, waar je nog achteraan moet (voor woensdag of donderdag! Dinsdagavond lonkte mijn bed!), vóór je op vakantie gaat!Afijn, vandaag heb ik tijd voor de laatste doe-dingen!Jullie hebben aan de linkerkant vast al wel het weerpoppetje op Lesbos gezien. Kijken wij op de weerpagina's, dan zijn de vooruitzichten voor Lesbos niet, waar wij op hopen: we zien wolkjes en regendruppels!!!!!!Toch hopen we er met zijn vijven een fijne week van te maken.Dit is een speciale reis, omdat we op deze manier samen met Franciska & Johan en Marjolein, alvast ons 30-jarig huwelijk vieren!Wie weet kan ik via internet hier nog wel eens een logje plaatsen!
"Geen log !"Vandaag een werkdag, vergadering, ouderavond.Om niet te hoeven haasten tussen de laatste twee,gaan we met een aantal collega's naar de pizzeria!Morgen nog één werkdag, naar de kapper,donderdag inpakken,en 's avonds 'wegwezen'! 
En vandaag las ik een interview van Renée Soutendijk. Zij zegt: "Ouder worden is een kunst. En de grootste kunst is: niet stil te blijven staan bij hoe fantastisch het was en hoe vervelend en moeilijk het nu is. Maar gewoon dingen blijven ontdekken die de moeite waard zijn en waar je energie van krijgt. Ik streef ernaar dat te doen."Ik sluit me hier graag bij aan!
Zo'n uurwerk, wordt niet meer herkend door de kleuters als WEKKER. Klok, dat woord kennen ze wel. Maar een wekker, die ziet er ánders uit. Digitaal, als wekkerradio, evt. met c.d.Een telefoon met draaischijf, is ook al zoiets wat niet meer herkenbaar is.Weten jullie nog meer, wat in het tijdperk vóór een vierjarige , voor ons nog zó herkenbaar is, maar waar een vierjarige niet mee opgroeit?Andersom: een vierjarige kan niet bevatten, dat er vroeger (eh... hóe lang geleden?) bij de mensen thuis, nog geen computer was!
Goedemorgen, op z'n Grieks!Over een week, op dit moment, landen we bÃjna op Lesbos!!!!!! (vertrek 04.30 uur!)Het wordt tijd, dat ik weer even wat griekse woorden ga oefenen!Want hoe belangrijk dat is, heb ik een paar jaar geleden in Spanje geleerd.Ik had altijd een beeld van knappe, slanke spaanse mannen. De mannen van de receptie in het hotel voldeden nÃet aan dat beeld! Ze waren nors, en hadden een flinke buik, zodat ze zelf niet eens meer konden zÃen, dat ze man zijn! Ze spraken wél goed engels!Ik had het hier over met een nederlandse vrouw. Zij had op spaanse les gezeten, en zij vertelde, dat het een groot verschil maakt, als je als toerist een beetje je best doet, om hún taal te spreken.Oké, daar zit wat in!De volgende ochtend, begroette ik de meest norse man met een vriendelijk "Goedemorgen", in het spaans: "Buenos dÃos". En écht waar: het wonder voltrok zich! De man lachte van oor tot oor, en groette vriendelijk terug.Ik vertelde dit later aan de nederlandse vrouw."Wát zei je?" vroeg ze nog een keer."Buenos dÃos!", herhaalde ik.Luid gelach .......... en ik begreep het even niet."Weet je wel, wát je gezegd hebt? "Goede God !",'DiOs' is 'God', en 'dÃAs' is 'dag'!Ja, dat was een beetje te veel eer! Maar de man láchte wel, en heeft waarschijnlijk een goede dag gehad!
Toen zij in New York waren, ontdekten ze, hóe gelijk ik had! Ze stuurden mij er een mailtje over!En op een dag, bezochten ze een NewYorkse school. En ineens zagen ze iets op de muur, wat hen spontaan in luid lachen deed uitbarsten: Zie de foto, die ze mij óók toestuurden.Ze moesten aan alle studiegenoten uitleggen, waarom nu deze muurtekening zo'n uitwerking op hen had. Wie weet, hoe wereldwijd mijn "nek-verhaal" verteld wordt, als het over New York gaat.Ik heb ze bedankt: ook al was ik niet lijfelijk opnieuw in New York, iedere dag ben ik in hun gedachten geweest, en dus tóch een beetje in New York!En er is een blijvende link tussen een giraf en New York!
Reacties op een log vind ik erg leuk.Er staan wel eens opmerkingen bij, of vragen.Als je mijn log hebt gelezen, kun je reageren met een opmerking, of een vraag.Ben je benieuwd naar mÃjn reactie op je vraag of opmerking,kÃjk dan later weer bij dezelfde log.Ik geef met een @ ervoor, mijn @ntwoord in hetzelfde reactieblok.Zo blijven vragen, onderwerpen en eventuele toelichtingen bij elkaar, of wordt de oorspronkelijke log er nog door uitgebreid. Is dit al een ongeschreven regel of is het gewoon handig?Zo hier en daar gebeurt het ook (al). En ook wel niet!Mij lijkt deze afspraak in ieder geval handig!Iedereen wens ik na dit (waarschijnlijk) lange weekend, weer veel succes met de dagelijkse gang van zaken!
Mijn oudste broer, destijds een kleuter, was mee geweest naar de paas kerkdienst.Hij zag na de dienst de dominee, en riep hem luid tegemoet:"Dominee, de Heer is waarlijk opgestaan!"
Járen later, toen mijn jongste broertje 4 jaar was: er was in het dorp waar we woonden, één openbare kleuterschool. Tegen de tijd van pasen, vertelde hij: "We moeten het raam openzetten, want dan komt de paashaas versierde eieren brengen!"
We hebben het kaasmuseum en het biermuseum bezocht!
Verder nog heel gezellig in Boek & Zopie geweest: hier kun je thee of koffie drinken (zelfs met appeltaart!), en intussen leuke cadeaus en boeken uitzoeken! Wat knus!
En aan het eind van de middag nog naar het Alkmaars kasteeltje, waar kunstenaars exposeren. Nu konden we het werk "live" aanschouwen i.p.v. het beeld op internet!
En morgen?Morgen gaan we een actie uittesten: in onze regio kan tegenwoordig bij de chauffeur een 2eurokaartje gekocht worden, die ons in de bus, naar Alkmaar brengt!Daar kan benzine en parkeergeld niet tegenop!Mijn collega's met kleine kinderen vonden het ook een goede tip: welk kind komt tegenwoordig nog in een bus?We gaan er een Alkmaars uitje van maken!
Telefoon: "We hebben het huis!"Het huurappartement kan worden opgezegd, met ingang van 1 julieen 'eigen huis' !"Mam, wanneer begint je vakantie?Dan mag je komen behangen!"Johan en Franciska,veel succes met de rompslomp!Enne ....we helpen natúúrlijk!
om mijn emotionele staat negatief te beïnvloeden.
SLIK
Woensdag heeft ze me voor het laatst gezien: haar eigen juf, met een stand-in die "DE STEM" was, omdat juf niet kon praten.Maandag : "Juf, je was toch je stem kwijt!""Ja-haa......" (Hé, juf práát!)"Waar heb je hem weer gevonden?""Onder mijn bed!""Ha, ha, ha!", wát een pret!
OnbegripLaat ik het daar maar bij houden. Het liefst maak ik er geen woorden aan vuil, hoe is dÃt mogelijk?John de Mol, van Talpa, wil een programma maken, waar mensen in een villa wonen (de gouden kooi), waarin degene die het meest treitert en mensen wegpest , de winnaar wordt!De politiek heeft al vragen gesteld.Waarom bestaat er nu een campagne tegen pesten, en waarom blijven we op de scholen hier aandacht aan besteden?ONBEGRIP
